ေရႊမန္းဆီသို႔ . . . တစ္ခါ…တစ္ေခါက္ပင္…ေရာက္ေစခ်င္သည္…က်ံဳးေတာ္ပတ္လည္ … ျပၿမဳိ႕႐ိုး… ျပအိုး… ပစၥင္… ကာရံကာအတည္… ျမန္မာစံဌာနီ… သာယာပါဘိသည္…             သာယာမႈသည္ လူတစ္ဦးခ်င္းစီ အၿမဲခံစားတတ္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ လူသားမ်ား၏စိတ္တြင္ သာယာမႈေနာက္သို႔ ေကာက္ ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ခ်င္သည့္ ဆႏၵမ်ားစြာရွိၾကၿမဲပင္။ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ ယဥ္ေက်းမႈၿမဳိ႕ေတာ္ႀကီး၏ သာယာမႈကို မေတြ႔ျမင္ရသည္မွာ ၁၁ လ ခန္႔ရွိေခ်ၿပီ။ ယဥ္ေက်းမႈၿမဳိ႕ေတာ္ႀကီး၏ ျမဴႏွင္းမ်ားေဝဆိုင္းေနသည့္ မနက္ခင္းအာ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ကို ကၽြန္ေတာ္အမွန္တကယ္ လြမ္းမိ သည္။ ၿမဳိ႕ေတာ္ႀကီး၏ ခ်မ္းေျမ့သာယာေသာ ရင္ေငြ႔ကို မလႈံရသည္မွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ခ်စ္သူ၏ တီတီတာတာ စကားေျပာသံကို မၾကားရေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အျဖစ္ႏွင့္ တူေခ်ၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ မႏၲေလးၿမဳိ႕ႀကီးကို ခ်စ္သည္။ အစြဲအလန္းႀကီးသည့္ လူမ်ားကဲ့သို႔ ခ်စ္ျခင္းမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္၊ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ့္၏ […]

Read More ျပည္ေတာ္ဝင္သီခ်င္းျဖင့္ ဖိနပ္ဝယ္သြားျခင္း